Efendi hazretleri birgün İstanbulda yürürken Medreseden talebe arkadaşını arkasından tanır seslenir ve selamlaşırlar. Talebe arkadaşının evi yakında olduğu için evine davet eder ve beraber giderler evde arkadaşının kızı kahve ikram eder. Bak kızım bu Süleyman benim medreseden arkadaşım kendileri çok zeki idi ve hep birinci olurdu. Takva sahibi geceleride çok namaz kılar ibadet ile meşgul olurdu!
Kızı Baba nasıl olur arkadaşın senden 30 yaş daha genç duruyor?
Babası hiç sesçıkarmayınca Efendi hazretleri: evladım baban dünyanın altına girip onu taşımaya kalktı; biz ise dünyanın üzerine çıkıp kendimizi ona taşıttırdık buyurmuş.
Efendi hazretleri arkadaşına Medrese-i Kuzât'ı bitirdikten sonra ne iş ile meşgul olduğunu sorar oda Hakimlik yaptığını söyler. Peki bu kanunlarlamı yaptın? diye sorar
O halde şimdi sen git mahallende nekadar sıbyan varsa topla onlara elif cüzü okut, Allahın sıfatlarını öğret velevki onların yüzüsuyu hürmetine belki! seni af eder buyurmuş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder