............ Fahr-i kâinat Efendimiz (s.a.v.), “Yeryüzü bana mescit kılındı.” [Buharî, Sahiîh, Teyemmüm ] buyurmaktadır. Temiz olan her yerde mü’min namazını kılabilir, ibadetini yapabilir. Asr-ı Saadet'te seccade olarak kullanılan özel bir şey yoktu. İlerleyen zaman içinde ibadet yapılan yerlerin temizliğinin sağlanması için, Müslümanlar tedbirler almışlardır… Camilerdeki halılar, evlerdeki ve işyerlerindeki seccadeler bunun bir örneğidir. Seccadeyle namaz kılan bazı kimseler, temizlik hassasiyetleri sebebiyle seccadeyi kapatırlar. Sonradan orada namaz kılacak kimsenin, ayaklarının bastığı, bilhassa ellerinin ve alnının temas ettiği yerler temiz olsun diye... Bazıları “Eğer kapatmazsan şeytan namaz kılar” derler. Bunun bir aslı-astarı yoktur. Şeytanın namaz kılması diye bir durum söz konusu değildir. Şeytanlar namaz kılmaz, ibadet etmez. Çünkü iman etmemiştir ki ibadet etsin… Ancak seccade namaz kılındığı için temiz olmalıdır. Bu sebepten dolayı üzerine basılmasın, kirlenmesin, normal sergilerden ayrı olduğu anlaşılsın diye katlamak-toplamak âdet olmuştur. Bu da zamanla bunun dinî bir gereklilikmiş gibi anlaşılmasına sebep olmuş olabilir. Eğer seccadenin secde edilen kısmını kapatmak bir gereklilik olsaydı, camilerimizde de aynı şeyi yapmamız icap ederdi. Bu ise mümkün değildir. Netice olarak, namaz sonrası seccadeyi kapatmak dini bir vecibe değil, temizlik düşüncesiyle yapılan örfî bir uygulamadır. Temiz tutma düşüncesiyle yapıldığı sürece bir engel yoktur. Dini bir mesele hâline getirilmesi ise sakıncalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder