***KUR’ÂN-I KERÎM OKUMAK ŞİFÂDIR Dinimiz, tıp ilmine büyük ehemmiyet vermekte olup mâhir hekimlerin tavsiye ettiği faydalı gıda ve ilaçları kullanarak her hastalığın şifâsının aranması icap ettiğini bildirmiştir. Bununla beraber Kur’ân-ı Kerîm okumak ve Resûlullah Efendimiz ile Ashâb-ı Kirâm’dan nakledilen dualar ile şifa istemenin câiz olduğu da fakîhler, müfessirler ve diğer din büyükleri tarafından beyan edilmiştir. Bir kimse, doktorların tavsiye edeceği şeylere riâyetle beraber maneviyâta da müracaat ederse bundan büyük faydalar elde eder. Nitekim doktorların âciz kaldığı bazı hastalıklarda, Kur’ân-ı Kerîm ve dua okumakla sıhhat elde edilmektedir. Fahreddin er-Râzî (rah.), “Biz de Kur’ân’dan peyderpey öylesini indiririz ki müminler için o bir şifâ ve bir rahmettir.” meâlindeki İsrâ Sûresi’nin 82. âyet-i kerîmesinin tefsîrinde şöyle demiştir: Kur’ân-ı Kerîm’de, bozuk itikâdlar, kötü ahlâklar gibi ruh hastalıklarına da şifâ vardır. Kur’ân-ı Kerîm’i okuyan, bunlardan şifa bulur. Lâkin ihlâsla, kalp huzuruyla, madde ve manasıyla Allâhü Teâlâ’ya yönelerek okumalı, haram yememeli, günahlara dalmamalı, kalbi gafletle perdelenmiş, örtülmüş olmamalıdır. Nitekim hadîs-i şerîfte: “Allâhü Teâlâ, gâfil ve kendisinden başka şeyle meşgul olan kalpten yapılan duayı kabul etmez” buyurulmuştur. Şartlara riâyet edilerek okunan Kur’ân-ı Kerîm, doktorların tedaviden âciz kaldıkları hastalıkları da iyileştirir. Hadîs-i şerîfte, “En hayırlı şifa Kur’ân’dır” ve “Kur’ân ile şifa aramayana, Allah şifa vermez” buyurulmuştur. Kur’ân-ı Kerîm, hastaya verilen ilacın Allâh’ın izni ile şifa verdiği gibi, bedenî hastalıklara da şifadır. Çünkü Kur’ân-ı Kerîm okumakla teberrük etmek (bereketlenmek), dini kuvvetlendirir, nefisleri ıslâh eder ve birçok hastalığı def eder. Bir zamanlar memlekette kolera veya veba gibi bulaşıcı ve her tarafa yayılan bir hastalık gelince Buhârî-i Şerîf okunur, fedakârlık yapılarak hafızlar tutulur ve memleketin etrafı Kur’ân-ı Kerîm okunarak çevrilirdi. [Fazilet Takvimi]