KUL ‘ELHAMDÜLİLLAH’ DERSE: Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdular:

 KUL ‘ELHAMDÜLİLLAH’ DERSE:

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdular:

“Bir şeyler yedikten ve içtikten sonra kendisine hamd eden kulundan, Hazret-i Allah elbette razı olur.”

“Allâhü Teâlâ, kuluna az olsun çok olsun bir nimet ihsan ettiğinde kul bunlara karşılık ‘Elhamdülillah’ derse elbette kulun bu hamdi, o nimetten daha faziletli olur.”

Dâvûd (a.s.)’ın şöyle dua ettiği rivâyet olunmuştur:

“Allâh’ım senden dört şey isterim. Ve dört şeyden de sana sığınırım.

Allâhım senden istediğim dört şey:

• Zikreden bir lisan.

• Şükreden bir kalp.

• Sabreden bir beden.

• Dünyevî ve uhrevî işlerimde bana yardımcı bir hanım isterim.

Allâhım sana sığındığım dört şey ise:

• Bana efendilik taslayan; büyüklenen evlattan.

• Yaşlılık vaktinden evvel beni kocatan hanımdan.

• Bana azap ve vebal olacak maldan.

• Benden bir iyilik gördüğünde gizleyen ve bir kusurumu gördüğünde ise (beni küçük düşürmek için) onu ifşâ eden komşudan sana sığınırım.”

Nitekim Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

“(Şu) dört şey kendisine verilene, dünyevî ve uhrevî bütün hayırlar verilmiştir: Zikreden bir lisan. Şükreden bir kalp. Sabreden bir beden. Mümine ve sâliha bir hanım.” (Hayat Rehberi)

قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا أَنْعَمَ اللهُ عَلَى عَبْدٍ نِعْمَةً فَقَالَ الْحَمْدُ لِلهِ إِلَّا كَانَ الَّذِي أَعْطَاهُ أَفْضَلَ مِمَّا أَخَذَ. (هـ)

Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular:

“Allâhü Teâlâ bir kuluna bir nimet ihsân eder, o kul da ‘elhamdülillâh’ derse, muhakkak (kulun) verdiği (hamdi), aldığından daha faziletli olur.” (Sünen-i İbn-i Mâce)